سرقت مالکیت برخی از کالاها، سنت‌های کهن و حتی نام های بزرگان ایرانی توسط کشورهای همسایه اتفاق تازه‌ای نیست، اما با تداوم غفلت ما این کشورها به فکر سرقت مالکیت زعفران ایرانی افتاده‌اند، محصولی که برای ایران علاوه بر ارزش مادی دارای ارزش تاریخی و معنوی نیز هست.
عضو شورای ملی زعفران امروز در گفت‌وگو با خبرنگار ایاگنا شناسنامه‌دار کردن زعفران ایرانی را یکی از راهکار مقابله با این نوع سرقت عنوان کرد و گفت: در حال حاضر زعفران ایرانی شناسنامه‌دار نیست و این ضعف فرصت را در اختیار کشورهای تولیدکننده زعفران به‌ویژه کشورهای همسایه قرار داده تا درصدد ثبت این کالای با اصالت ایرانی به نام خود باشند.
علی حسینی تأکید کرد: برای زعفران ایران کد رهگیری اصالت که در هر جای دنیا قابل پیگیری باشد تعریف شود تا این محصول با نام ایران در دنیا معرفی شود و همه بدانند این زعفران متعلق به ایران است.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا شورای ملی زعفران اقدامی در این باره انجام داده است، افزود: شورای ملی زعفران سال‌ها است به‌صورت پایلوت در بیش از ۱۰۰ روستای خراسان رضوی و جنوبی کد ۱۳ رقمی به زعفران کشاورزان داده است تا محصولات آنها در هر جای دنیا با نام ایران قابل شناسایی باشند، اما شورای ملی زعفران فقط یک تشکل خصوصی بدون حمایت مادی و معنوی است، در حالی که ثبت یک کالا با نام یک کشور نیازمند توجه و حمایت پیگیرانه مسئولان دولتی است.
عضو شورای ملی زعفران از دیگر نتایج بی‌توجهی به شناسنامه‌دار کردن زعفران ایرانی را قدرت گرفتن دلالان خارجی دانست و ادامه داد: بی‌توجی به این امر باعث شده دلالانی از کشورهای چین و هند به ایران بیایند و همراه باسودجویان داخلی زعفران ایرانی را از کشور خارج و با نام خود وارد بازار کنند، ضمن اینکه این افراد پیاز زعفران ما نیز به یغما می‌برند.
حسینی با اشاره به عرضه این محصول در بورس کالا از سال گذشته، تأکید کرد: قرار بر این بود از طریق مکانیسم‌های بورس کالا زمینه توسعه صادرات زعفران ایرانی به بازار جهانی فراهم شود، اما تاکنون بورس کالا نتوانسته است در این امر موفق عمل کند.
به گفته وی، بازیگران اصلی بازار این محصول در بورس کالا همچنان دلالان بزرگی هستند که بیش از هر چیز به‌دنبال منافع خود بوده و رسیدن به اهداف تعیین شده در بورس و شناسنامه‌دار کردن زعفران ایرانی برایشان اهمیتی ندارد.
