در حال حاضر، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد(فائو) استانداردهایی در مورد اندازه موز قرار داده به طوری که باید موز صادراتی حداقل ۱۴ سانتی متر طول داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری ایاگنا از دهیندو بیزینس لاین، چنانچه مرکز صادرات هند بتواند فائو را برای میزان کمتر موز متقاعد کند، آنگاه می تواند خبر خوبی برای انواع موز هند باشد چراکه موز هند به زودی راه خود را به بازارهای اروپا و آمریکا باز می کند.
در ماه سپتامبر، قرار است سازمان توسعه صادرات محصولات غذایی فرآوری و کشاورزی هند (APEDA)، برای متقاعد کردن کمیته کودکس فائو (وظیفه بهبوداستانداردهای غذایی را بر عهده دارد) برای تغییر استاندارد انواع موز کوچکتر برای صادرات اقدام کند.
فائو آژانسی مربوط به سازمان ملل متحد است که مجموعه استانداردهای ایمنی و کیفیت مواد غذایی را برای تجارت جهانی ارایه می دهد، که در اصطلاح فنی، به نام Codex Alimentarius خوانده می شود؛ مجموعه ای از استانداردها، کدهای عملیاتی، دستورالعمل ها و دیگر پیشنهادهای مرتبط به مواد غذایی است.
همچنین در یک گفت وگوی تلفنی، رئیس APEDA، دوندرا کومار سینگ، به سایت BusinessLine (سایت هندی مربوط به اخبار مالی و تجارت) گفت: “کشور دارای بیش از ۲۰۰ گونه موز است. اما با توجه به استانداردهای فائو، بسیاری آن ها نمی تواند صادر شوند. چراکه باید انداره شان ۱۴ سانتی متر باشد، این موضوع باعث شده تا موزها با اندازه کوچک تر نتوانند صادر شوند.”
هندوستان حدود ۳۰ درصد از موز جهان را تولید می کند، اما سهم صادرات اش، تنها در حدود یک درصد است. در دوره زمانی ۲۰۱۵-۲۰۱۶، این کشور حدود ۷۰ هزار تن موز صادر کرده بود.
سینگ گفت: “با تغییر استانداردها، راه صادرات می تواند باز شود. در حال حاضر، شرکت های هندی تا حد زیادی به صادرات موز از نوع G۹ یا کاوندیش اقدام می کنند. برخی از انواع سنتی از کرالا به کشورهای حوزه خلیج فارس صادر می شوند، اما هنوز به کشورهای اتحادیه اروپا و سایر مناطق جغرافیایی صادرات ندارند.”
پانکاج خاندلوال (Pankaj Khandelwal)، رئیس و مدیر عامل INI Farms ، کسی که به طور عمده در زمینه کشت موز و صادرات فعالیت دارد، گفت :” با توجه به استانداردهای کدکس، صادر کنندگان محلی به انواع G۹ روی آورده اند و این مساله نیاز به مذاکره با کمیته کدکس دارد، به طوری که رقم بومی، که دارای اندازه ۷ یا ۸ سانتی متر است بتواند صادر شود. این گونه ها ، عمدتا در آسام، کرالا، کارناتاکا و تامیل نادو یافت می شوند.”
